Na priloženoj slici vidimo odstupanja srednjih godišnjih temperatura od normale, u području centralne Engleske, za period od 1772. godine do danas.

Kao što se može videti, jasno se uočava aktuelna topla klimatska faza, koja je započela negde krajem 1980-ih godina.

Međutim, pozitivna temperaturna odstupanja ni u jednoj godini do sada nisu dostigla cifru od 1.5 stepeni na godišnjem nivou.
Sa druge strane, negativna temperaturna odstupanja su u jednoj godini prešla granicu od 2.0 stepena, a u više godina su bila iznad 1.5 stepeni.

Dakle, negativne godišnje temperaturne anomalije imaju daleko veću učestalost i intenzitet javljanja u odnosu na pozitivne temperaturne anomalije.
Iako je prisutan trend porasta temperatura u poslednjih 25-30 godina, zanimljivo je da nijedna godina nije imala pozitivno odstupanje od bar 1.5 stepeni na godišnjem nivou.

S obzirom na navedene činjenice, prikazani podaci ne mogu da potvrde (službenu) priču o tzv. globalnom zagrevanju, jer bi u tom slučaju moralo biti više izraženijih pozitivnih odstupanja, koja bi prelazila granice od 1.5 ili 2.0 stepena, baš kao što je to bio slučaj sa negativnim odstupanjima, u hladnijim klimatskim fazama tokom 18. i 19. veka.

Niko normalan ne može da negira aktuelnu toplu klimatsku fazu, ali, sa druge strane, može sasvim slobodno da se kaže da nije neočekivano što je posle dosta hladnijih perioda nastupio i ovaj topliji.

Na kraju, smatram da u Prirodi nijedna pojava ili proces ne može biti GLOBALNOG karaktera, pa tako ni vremenske pojave ili klimatski procesi.

Sasvim je jasno da negde na planeti postoji zagrevanje, ali negde drugde postoji i hlađenje, tako da je samo RAVNOTEŽA globalna kategorija. U cilju održavanja globalne prirodne ravnoteže se javljaju ekstremne pojave. Dakle, ekstremi nisu posledica narušene ravnoteže (kako zagovornici globalnog zagrevanja predstavljaju javnosti), već upravo suprotno – ekstremi se javljaju u cilju očuvanja, odnosno održanja globalne prirodne ravnoteže, bez koje nema života na Zemlji.