Sve se zbilo u treptaju oka. Vetar olujne snage ustremio se na lađu koja je prevozila putnike od Beograda ka Zemunu. Ni šezdeset godina kasnije ne zna se tačan broj stradalih… Drama srpskog „Titanika”, kako su ovaj brod nazivali retki preživeli brodolomnici, započela je u 13 sati i 7 minuta, 9. septembra 1952. godine, kada
U Beogradu je ovogodišnja prva dekada jula najtoplija od svih letnjih dekada, počev od 1888. godine. Ovogodišnji rekord je 30.0 stepeni, a prethodni rekord je bio 29.3 stepena (druga dekada avgusta 1946. godine). Zanimljivo je da su u drugoj dekadi avgusta 1946. godine Tmax bile više, a Tmin bile niže od ovogodišnjih, što govori u
Ovaj tragični događaj iz daleke 1952. godine je, po broju nastradalih (više od 100 žrtava), najteža nesreća na rekama u Srbiji ikada. Sat sa dunavskog Titanika Tog 9. septembra 1952. student geografije iz Zemuna Mihailo Miša Grkinić obećao je mami da će stići na ručak. U beogradskom pristaništu u poslednji čas se ukrcao u brod
Temperaturno posmatrano, zima 1995/96. je bila nešto malo ispod proseka (ipak u granicama normale), ali je ostala dobro upamćena po svom kontinuitetu, dužini trajanja i po još nekim karakteristikama. Oktobar 1995. je bio suv, sunčan, stabilan, prelep mesec. Međutim, već 04. novembra dolazi do naglog zahlađenja sa obilnim snežnim padavinama – u Beogradu je 07.
Krajem marta 1952. godine dogodio se, u najmanju ruku, neobičan prodor tropskog vazduha u naše krajeve. U Makedoniji, Srbiji i Bosni i Hercegovini registrovane su nezapamćeno visoke temperature kakve za ovo doba godine do tada (a i od tada) nisu bile zabeležene. Sledi citat iz teksta „Tropski vazduh u Makedoniji u martu 1952. godine“, časopis